Παρασκευή 8 Απριλίου 2011

Η επίδραση του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού στην διαμόρφωση της φιλοσοφίας ,της ποίησης και της επιστήμης κατά τον ελληνορωμαϊκό πολιτισμό

Άγαλμα Ιούλιου Καίσαρα
Στη γλυπτική, ιδιαίτερη θέση κατέχουν οι προσωπογραφίες (ανδριάντες ή προτομές) αυτοκρατόρων, στρατηγών, ιδιωτών, στις οποίες οι καλλιτέχνες προσπαθούν να αποτυπώσουν τα ατομικά χαρακτηριστικά του εικονιζόμενου. Από τον 3ο αιώνα και ύστερα, φροντίζουν περισσότερο να εκφράσουν τον ψυχικό κόσμο του ατόμου. Μια άλλη κατηγορία γλυπτών είναι τα ιστορικά ανάγλυφα που εικονίζουν ιστορικά γεγονότα, εκστρατείες, λατρευτικές τελετές και στολίζουν βωμούς, αψίδες και θριαμβικές στήλες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η στήλη του Τραϊανού στη Ρώμη. Επίσης υπήρχαν και οι σαρκοφάγοι που η χρήση του για τους πλούσιους Ρωμαίους, γενικεύεται στα χρόνια του Αδριανού, ενώ έχουν ανάγλυφη διακόσμηση με θέματα άλλοτε καθαρά διακοσμητικά κι άλλοτε συμβολικά, παρμένα από την ελληνική μυθολογία. Πηγή είναι και εδώ η ελληνική ζωγραφική και γλυπτική. Αργότερα εμφανίζονται και θέματα που τονίζουν την ανδρεία του νεκρού, όπως το κυνήγι του λιονταριού που συμβολίζει την νίκη του ανθρώπου.


Οι μαθητές που συμμετείχαν:

Βασιλείου Γιώργος

Κακομανώλης Ιωάννης

Καμπίτσης Άγγελος

Μπασδέκης Δημήτρης

Νάστου Ελίνα

Δευτέρα 4 Απριλίου 2011

Ζωγραφική και Γλυπτική της Αναγέννησης στην Ιταλία

Ενώ στην εποχή του Μεσαίωνα η γλυπτική περιορίστηκε αποκλειστικά σε θρησκευτικά θέματα, κατά την περίοδο της Αναγέννησης ανανεώθηκαν τα θέματα αυτής της τέχνης. Ο ρεαλισμός και η πιστή αναπαράσταση της πραγματικότητας είναι πλέον ο κύριος στόχος. Η ελληνική και ρωμαϊκή μυθολογία είναι ένα από τα σημαντικότερα θέματα. Τα αγάλματα αποδίδονται τις περισσότερες φορές με πραγματικές ανθρώπινες αναλογίες ή και με μεγαλύτερα μεγέθη, όπως το περίφημο έργο Δαβίδ του Μιχαήλ Άγγελου. Τέλος, οι αναπαραστάσεις του γυμνού ανθρώπινου σώματος δεν αποτελούν πλέον ταμπού όπως γινόταν στο Μεσαίωνα. Δαβίδ, γλυπτό του Michelangelo Mεγάλες τεχνικές καινοτομίες έγιναν στη ζωγραφική κατά την διάρκεια της Αναγέννησης. Τεχνικές όπως το sfumato το οποίο στηρίζεται στην υπέρθεση διαδοχικών στρωμάτων χρώματος, η προοπτική στην οπτική γωνία, η διακόσμηση και ζωγραφική των θόλων των κτιρίων. Καινοτομία ήταν η ζωγραφική με λάδι, αναμειγνύοντας το λάδι με κάποια χρωστική ουσία, η οποία επέτρεψε μια λαμπρότητα και ένα μεγαλύτερο βάθος στην απεικόνιση, ειδικότερα στην δημιουργία σκιών. Επιπλέον, κυρίως χάρη στις έρευνες του Ντα Βίντσι, η ζωγραφική σε καμβά αντικατέστησε τη ζωγραφική στο ξύλο. Οι μαθητές που συμμετείχαν : Παλάβρα Μαριλένα Τερβισίδης Βασίλης Φώσκολος Χάρης Χριστοφορίδη Βίβιαν Ψαρρά Στεφανία


Τετάρτη 30 Μαρτίου 2011

Iταλική Αναγέννηση


Η εικόνα αναδημοσιεύεται από την ηλεκτρονική διεύθηνση: Σύντομη ιστορία της τέχνης, http://www.istoriatexnis.1sweethost.com

Η Αναγέννηση είναι μια εποχή της ιστορίας του πολιτισμού με νέες αντιλήψεις στόχους και διαφορετική νοοτροπία απ’ όλες τις προηγούμενες. Είναι μια προσπάθεια αναβίωσης της ελληνορωμαϊκής αρχαιότητας και του κλασικού πνεύματος κατά το 14ο και τον 15ο αιώνα. Αναγέννηση σημαίνει αναδημιουργία, άνθηση, αναβίωση. Μετά το τέλος του ιπποτισμού και των σταυροφοριών το κέντρο και το βάρος της δημόσιας ζωή στη δύση, μετατοπίζεται στην αστική τάξη, ενώ υπήρξε και πρόοδος στο εμπόριο και στη βιοτεχνία λόγω της ευμάρειας . Άλλωστε, η ιταλική Αναγέννηση αναφέρεται και θεωρείται από πολλούς ως η αρχή της σύγχρονης εποχής.

Οι άνθρωποι της Αναγέννησης οραματίζονται ένα νέο κόσμο, είναι βέβαιοι ότι είναι οι εκλεκτοί της φύσης, αρχίζουν να αμφισβητούν την εξουσία και τις αυθεντίες και συνειδητοποιούν τις μορφές της ζωής τους. Στηριζόμενοι σ’ όλα αυτά πίστευαν ότι θα φθάσουν στο ιδανικό του ανθρωπισμού των αρχαίων γι αυτό και η εποχή ονομάσθηκε εποχή του ανθρωπισμού.



Οι μαθητές που συμμετείχαν:

Αρχοντία Ραδαίου

Αναστασία Κεχράκου

Ουρανία Κωνσταντά

Αλέξανδρος – Κϋρκος Τόμπουλος

Χαρίδημος Σεληνιωτάκης




Δευτέρα 28 Μαρτίου 2011

Η επίδραση του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού στην διαμόρφωση της φιλοσοφίας ,της ποίησης και της επιστήμης κατά τον ελληνορωμαϊκό πολιτισμό

Φιλοσοφία & Φιλολογία

Οι Ρωμαίοι αρχικά μιμήθηκαν τα ελληνικά πρότυπα, στη συνέχεια όμως ανέδειξαν τη ρωμαϊκή λογοτεχνία με ελληνικές επιδράσεις. Όλοι οι πνευματικοί άνθρωποι της Ρώμης σπούδασαν στην Αθήνα ,ενώ για να θεωρείται κάποιος μορφωμένος έπρεπε να γνωρίζει την ελληνική γλώσσα. Καλλιεργήθηκε το μυθιστόρημα και στην κωμωδία οι Ρωμαίοι υιοθέτησαν τα χαρακτηριστικά της νέας αστικής κωμωδίας .Η στωική φιλοσοφία εκπροσωπήθηκε από τον Επίκτητο του οποίου επίκεντρο της φιλοσοφίας του είναι ο άνθρωπος και η εκπαιδευτική αγωγή του, ενώ η νεοπλατωνισμός εκπροσωπήθηκε από τον Πλωτίνο.

Ποίηση

Πολλοί Λατίνοι ποιητές και συγγραφείς επηρεάστηκαν αποφασιστικά από διάφορους μεγάλους Έλληνες ποιητές .Για παράδειγμα , ο Βιργίλιος επηρεασμένος από τον Όμηρο έγραψε την Αινειάδα σε δακτυλικό εξάμετρο η οποία αποτελεί συνέχεια ως προς το περιεχόμενο της , της Ιλιάδας και της Οδύσσειας .Ο ίδιος ποιητής επηρεασμένος από τα Ειδύλλια του Θεόκριτου έγραψε τα Βουκολικά που διαιρούνται σε δύο μέρη, από πέντε εκλογές το καθένα, 1-5, 6-10, το πρώτο περιέχει 420 στίχους, το δεύτερο 410 στίχους. Ο Βιργίλιος έγραψε και τα Γεωργικά τα οποία φανερώνουν την επίδραση του Ησιόδου. Τέλος, άλλοι γνωστοί ποιητές ήταν ο Οβίδιος και ο Οράτιος που επηρεάστηκαν κυρίως από την Αλεξανδρινή ποίηση.

Επιστήμη

Οι απαρχές επίσης των επιστημών ανάγονται στους Έλληνες στοχαστές, που ασχολήθηκαν με τη φυσική, τη μηχανική, τα μαθηματικά και τη βιολογία. Ακόμα και η ακαδημαϊκή και οργανωμένη έρευνα έχει τις ρίζες της στον ελληνορωμαϊκό πολιτισμό. Οι επιστήμονες και οι γιατροί διεύρυναν σημαντικά τη γνώση γύρω από την ανθρώπινη ανατομία. Η γνώση αυτή μεταφέρθηκε και στο σχέδιο, τη ζωγραφική και τη γλυπτική, όπως πιστοποιούν με τον καλύτερο τρόπο ο Άνθρωπος του Βιτρούβιου του Λεονάρντο ντα Βίντσι ή τα περίφημα χαρακτικά του Άλμπρεχτ Ντύρερ. Καθορίζεται ένα σύστημα ιδανικών αναλογιών και έχουμε πιστές αναπαραστάσεις του ανθρώπινου σώματος.

Αναδημοσιεύεται από την ηλεκτρονική διεύθυνση: http://el.wikipedia.org


Συνεργάστηκαν οι μαθήτριες :
Κατερίνα Μέλλιου
Μελίνα Κιαμιλίδη
Ελισάβετ Κιρέτση
Χριστίνα Κουμπάρου

Η επίδραση της ελληνικής αρχαιότητας στη διαμόρφωση της αρχιτεκτονικής του ελληνορωμαϊκού πολιτισμού

Η ρωμαϊκή Αρχιτεκτονική συνδυάζει την τεχνική των Ετρούσκων (πολεοδομία, τειχοποιία, τοξωτή αψίδα) και την τέχνη των Ελλήνων (Κορινθιακός ρυθμός, ιωνικά στοιχεία, αετώματα, στοές, ψηφιδωτά δάπεδα, αμφιθέατρο, λουτρά).

  • Η ανάγκη ομαλής λειτουργίας της αχανούς ρωμαϊκής αυτοκρατορίας οδηγεί στην κατασκευή δρόμων, γεφυρών, λιμανιών, υδραγωγείων, αλλά και επιβλητικών θεάτρων, ιπποδρόμων, θερμών, βιβλιοθηκών, αγορών και ναών, καθώς και θριαμβικών αψίδων όπου τα παραπάνω ελληνικά στοιχεία είναι έντονα, κυρίως στη διακόσμηση. Ο Ρωμαίος αρχιτέκτονας Βιτρούβιος στο περίφημο και μοναδικό σύγγραμά του De Architectura, αναφέρεται με λεπτομέρεια στον Κορινθιακό, Ιωνικό και Δωρικό ρυθμό.

  • Η ανακάλυψη και χρήση ενός είδους μπετόν, μαζί με τη χρήση της αψίδας και ημισφαιρικού θόλου, επέτρεψε την κατασκευή επιβλητικών οικοδομημάτων στη Ρώμη όπως το Πάνθεον (τεράστιος κυκλικός ναός, με διάμετρο 43.30μ ίση με το ύψος του, με αέτωμα και 16 κίονες κορινθιακού ρυθμού από αιγυπτιακό γρανίτη στην πρόσοψη, και επιγραφή στο επιστήλιο), το Κολοσσαίο ( 62 π.Χ. Γιγαντιαίο ελλειπτικό αμφιθέατρο με περίμετρο 524μ. που αποτελείται από την κεντρική κονίστρα και 4 ορόφους με κερκίδες για 45.000 θεατές. Οι όροφοι επικοινωνούν με σκάλες και στοές οι οποίες στηρίζονται σε κίονες δωρικού, ιωνικού και κορινθιακού ρυθμού).

  • Την εποχή του Αδριανού (76-138 μ.Χ.), που ήταν βαθύτατα φιλέλληνας, επιβάλλεται η ελληνική τεχνοτροπία σε όλη την επικράτεια με χαρακτηριστικά μνημεία την Αδριανή έπαυλη στο Τίβολι, το ναό της Αφροδίτης, το Πάνθεον, τη Θριαμβική αψίδα (Ρώμη), την Πύλη του Αδριανού (Αθήνα), αλλά και την Πέτρα (Ιορδανία), την Παλμύρα (Συρία) κ.ά.

  • Στην πολεοδομία οι Ρωμαίοι υιοθετούν το Ιπποδάμειο πολεοδομικό σύστημα, δηλαδή οργανώνουν πόλεις με ευθύγραμμους δρόμους, ευρύχωρες πλατείες, ορισμένη θέση των κοινωφελών κτιρίων και κεντρική περιοχή για την «αγορά», το ρωμαϊκό forum. Οι μονοκατοικίες της αστικής τάξης μιμούνται τις ελληνικές και χτίζονται γύρω από μια εσωτερική αυλή (το αίθριο), μόνο που συχνά το αίθριο είναι σκεπαστό λόγω καιρού!

  • Ομάδα 4 : Κοσμίδη Φοίβη, Καβράκος Αλέξανδρος, Γαβρίλη Πέννυ, Καραλέκα Ασπασία

Η επίδραση της ελληνικής αρχαιότητας στις τέχνες και τα γράμματα κατά την Αναγέννηση

Η φωτογραφία αναδημοσιεύεται από την ηλεκτρονική διεύθηνση: Fontana di Trevi: http://www.kulturosupa.gr/


Αναγέννηση θεωρείται η ιστορική περίοδος της Ευρώπης που ακολούθησε μετά τους Σκοτεινούς Αιώνες και προηγήθηκε της Μεταρρύθμισης, διαρκώντας περίπου από τον 14ο μέχρι τον 16ο αιώνα।Την περίοδο αυτή συντελείται μια ριζική αλλαγή στο στυλ και το περιεχόμενο των τεχνών και των γραμμάτων λόγω της εμφάνισης νέων τεχνικών στις καλες τέχνες,την ποίηση και την αρχιτεκτονική.Η εποχή που διάλεξε η Αναγέννηση για οδηγό της ήταν η ελληνορωμαϊκή αρχαιότητα.Η βασική πηγή έμπνευσης, ο παράγοντας που επηρέασε την Αναγέννηση στο μεγαλύτερο βαθμό, είναι ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός.Τον καιρό της Ιταλικής Αναγέννησης το φαινόμενο της επιστροφής στα διδάγματα της αρχαιότητας αποκτά οικουμενικές διαστάσεις.Eκεί αναζήτησε με πάθος τα πρότυπά της, από τους πολιτικούς θεσμούς και τον πρακτικό βίο έως τη φιλοσοφία και την ηθική, από τη γλώσσα και τη λογοτεχνία έως την καλλιτεχνική δημιουργία.Πηγή έμπνευσης για τους καλλιτέχνες της Αναγέννησης δεν ήταν πάντα τα πρωτότυπα αριστουργήματα της κλασικής εποχής, αλλά συχνά οι ερμηνείες των ελληνιστικών και ρωμαϊκών αντιγράφων.Οι καλλιτέχνες αναζητούν τώρα έμπνευση κυρίως στην ελληνική μυθολογία. Μετά την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως από τους Τούρκους, το 1453, πολλοί μορφωμένοι Έλληνες, κυρίως λόγιοι, κατέφυγαν στην Ιταλία.Αυτοί έφεραν μαζί τους τον σπουδαίο πολιτισμό της αρχαίας Ελλάδας, που είχε συνεχιστεί στη Ρώμη και στο Βυζάντιο.Ήδη, από τα μέσα του 15ου αι. καθιερώνεται στους καλλιτεχνικούς κύκλους της Φλωρεντίας το προσκύνημα στη Pώμη. Πολλοί άνθρωποι των τεχνών και του πνεύματος, ταξιδεύουν αρκετές φορές στην αιώνια πόλη για να θαυμάσουν, να μελετήσουν, να σχεδιάσουν και να εμπνευστούν από τις αρχαιότητες. Μερικοί δεν αρκούνταν μόνο στο να θαυμάζουν τα αρχαία έργα και έτσι την εποχή αυτή άρχισαν να ιδρύονται οι πρώτες συλλογές.



Οι μαθητές που συμμετείχαν:

Δήμητρα Πλακιά
Μαντώ Παρασκευαίδου
Χρυσάνθη Ραχήλη
Δανάη Πόγκα
Μαρία Φιλιππάτου

Τρίτη 22 Μαρτίου 2011

ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΙΑΚΗ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ



Η φωτογραφία αναδημοσιεύεται από την ηλεκτρονική διεύθηνση: eimasteakomaedo.blogspot.com



Η αναφορά στην ελληνορωμαική αρχιτεκτονική, η χρησιμοποίηση των ρυθμών της και οι θεματικές αναλογίες που παρατηρούσαν στα μέλη των ρυθμών αποτέλεσαν τις βάσεις της αρχιτεκτονικής της Αναγέννησης। Τα κτίρια της Αναγέννησης χαρακτηρίζονται από:
  • έμφαση στον οριζόντιο άξονα(σε αντίθεση με τον κατακόρυφο άξονα της γοτθικής τέχνης
  • στατικότητα
  • συμμετρία τόσο στην κάτοψη όσο και στην όψη των κτιρίων-τα παράθυρα και οι πόρτες σχεδιάζονται συμμετρικά ως προς τους άξονες της σύνθεσης
  • έμφαση στο κέντρο του αρχιτεκτονικού χώρου ως βασική αρχή της οργάνωσής του
  • έντονο το στοιχείο της διακόσμησης, με θέματα από την αρχαιότητα, σε τοιχογραφίες που κοσμούν τις προσόψεις και το εσωτερικό .
  • Χρήση του μαρμάρου- οι αρχιτέκτονες της Αναγέννησης (όπως και οι αρχαίοι Έλληνες) επεξεργάστηκαν με μεγάλη ακρίβεια και χρησιμοποίησαν στις κατασκευές τους άσπρο μάρμαρο της Καράρας ,το κίτρινο και άσπρο μάρμαρτης Σιένας ,το πολύχρωμο μάρμαρο της Γένοβας και το τραβερτίνο λίθο του Τίβολι.Παράθυρα συνήθως τοξωτά κατά την πρώιμη Αναγέννηση , ορθογώνια με τριγωνικό ή τοξωτό αέτωμα κατά την ώριμη Αναγέννηση. Εξαιρετικά σημαντικές μορφές της Αναγεννησιακής αρχιτεκτονικής στη Ρώμη υπήρξαν οι :Φίλιππο Μπρουνελέσκι (1377-1446), Λεόνε Μπατίστα Αλμπέρτι (1404-1472) , Λεονάρντο ντα Βίντσι , Ντονατέλο, Αντρέα Παλλάντιο.
    Αξιοσημείωτα δείγματα αρχιτεκτονικής αποτελούν : ο Άγιος Πέτροςστη Ρώμη, το Καπιτώλιο κ.α


    Τα ονόματα τις ομάδας είναι τα ακόλουθα : Ειρήνη Χελιουδάκη , Ελισάβετ Πίγκου, Ελένη Στραιτούρη, Μαρία Σταμάτη και Ρουμπίνη Στυλιαρά.